Çanakkale Muharebesinde Kayserili bir nefer topunun başına nöbete
gelmiş. Muharebenin şiddetli bir zamanı değilmiş, şurada bir abdest
tazeleyim demiş. Tüfeğini de topun üzerine bırakmış. -Topum, tüfeğimin
emaneti sana, diyerek ilerideki çukura gitmiş. Bu sırada komutan gelmiş,
bakmış ki topun başında kimse yok, bir de nefer tüfeğini topun
namlusuna asmış. Çok hiddetlenmiş, şu tüfeğini alayım da hesabını
versin bakalım diye kızıp köpürmüş ama tüfeği de topun namlusundan bir
türlü sökemiyormuş. Komutan: -Ulan uyanık Kayserili bu tüfeğe ne yaptı
da sökülmüyor böyle diye düşünürken Kayserili de çıkagelmiş. Komutan
açmış ağzını yummuş gözünü, demediğini bırakmamış. -Şu tüfeği de
nasıl yapıştırdıysan sök yerinden demiş. Nefer: -Yapıştırmadım
komutanım demiş. Topa yaklaşmış: -Topum tüfeğimi geri ver demiş ve
komutanın şaşkın bakışları arasında tüfeği almış. Komutanın gözleri
yaşarmış, askeri kucaklamış ve onunla helalleşip yanından ayrılmış.
|